Dyslexie: Een andere kijk op Engels leren is belangrijk. De laatste tijd komt er gelukkig steeds meer aandacht voor het dyslectisch brein. Er zijn steeds meer neurowetenschappers die onderzoek doen naar de werking van de hersenen. Zo heeft Roderick Nicolson het over een talentdiversiteit in plaats van een leesprobleem zoals het zo vaak genoemd wordt. Zo komt er gelukkig ook een andere kijk op Engels leren.
Een andere kijk op Engels leren : Dyslexie als kans
Er zijn twee onmisbare boeken voor iedereen die zich wil verdiepen in de werking van het brein en wil ontdekken hoe je leerlingen met dyslexie écht beter kunt begeleiden. “Dyslexie als kans – ontdek de verborgen talenten van het dyslectisch brein” en “Dyslexie360 – een totaalplaatje” bieden waardevolle inzichten gebaseerd op neurowetenschappelijk onderzoek. Deze boeken geven een vernieuwende kijk op dyslexie en laten zien hoe we die kennis kunnen vertalen naar effectief, toekomstgericht onderwijs.
Een andere kijk op Engels leren: verschillen in informatieverwerking
We houden nog veel te weinig rekening met de verschillen in informatieverwerking bij leerlingen. Niet iedereen leert op dezelfde manier, maar in het onderwijs verwachten we vaak van wel. Wanneer een uitleg niet landt bij een leerling, wordt het probleem helaas nog te vaak bij de leerling zelf gelegd in plaats van bij de aanpak.
Gelukkig komt er steeds meer wetenschappelijk onderzoek dat bevestigt wat velen al voelden: leerlingen met dyslexie denken anders — en dus leren ze ook anders. Hun brein verwerkt informatie op een unieke manier, en daar moeten we in het onderwijs beter op inspelen.
In het bedrijfsleven zou niemand dag in, dag uit werk moeten doen waar hij of zij niet goed in is. Laat staan dat iemand daarop afgerekend wordt. Op school gebeurt dat helaas nog te vaak. Dat is niet alleen demotiverend, het ondermijnt ook het zelfvertrouwen van leerlingen.
Hoe mooi zou het zijn als we allemaal ons doel kunnen bereiken — een diploma halen bijvoorbeeld — door juist uit te gaan van de persoonlijke leerstrategie van elke leerling?
Ik geloof dat Engels leren met dyslexie echt mogelijk is. Sterker nog: met een andere kijk op Engels leren is er vaak veel meer mogelijk dan leerlingen zelf denken. Als we loskomen van de standaardaanpak en kijken naar wat wél werkt, ontstaan er nieuwe kansen voor succes.
Krijg inzicht in taal
Engels leren met dyslexie vraagt om een andere benadering dan de standaard leermethodes. Om grip te krijgen op de taal zijn vaardigheden als woordenschat, uitspraak en spelling essentieel. En juist dát zijn vaak de grootste struikelblokken voor leerlingen met dyslexie.
In tegenstelling tot transparantere talen zoals Spaans, kent het Engels veel uitzonderingen: wat je hoort, schrijf je vaak anders, en wat je schrijft, spreek je zelden uit zoals je denkt. Deze zwakke klank-tekenkoppeling maakt het Engels extra uitdagend voor dyslectische leerlingen.
Daarom is het cruciaal om bij Engels leren met dyslexie uit te gaan van een visueel-ruimtelijke en betekenisvolle aanpak, waarbij de leerling leert vertrouwen op andere strategieën om de taal eigen te maken.
Andere kijk op Engels leren: de 3 pijlers van taalbeheersing
Bij het Engels leren met dyslexie is het essentieel om leerlingen actief te betrekken bij het aanleren van de drie pijlers van taalvaardigheid: woordenschat leren, spelling oefenen en auditieve herkenning. Het begrijpen van een woord is niet genoeg — dyslectische leerlingen hebben baat bij een aanpak waarbij ook aandacht is voor hoe woorden klinken en hoe ze geschreven worden. Deze holistische benadering van taalonderwijs zorgt niet alleen voor betere schoolprestaties, maar helpt ook bij het opbouwen van zelfvertrouwen en succes in echte communicatie.
Een andere kijk op Engels leren betekent het verschuiven van traditionele lesmethoden naar een inclusieve benadering die rekening houdt met neurodiversiteit in het onderwijs. Door te erkennen dat elk brein uniek is, kunnen we maatwerk bieden dat aansluit bij de specifieke behoeften van individuele leerlingen. Deze aanpak stimuleert niet alleen een beter begrip van de Engelse taal, maar versterkt ook het zelfvertrouwen en de eigenwaarde van leerlingen die Engels leren met dyslexie.
